12.10.10

i'm just an ass in the crack of humanity.

pazar günleri... şimdilerde... sokak aralarından geçerken... gözüme pijamalı aile babaları ilişirse, kışın, yağmurlu gri günlerde tüten soba bacalarına ilişirse gözlerim... evlerin pencere camları buharlaşmışsa... odaların içine asılmış çamaşır görürsem... bulutlar ıslak kiremitlere yakınsa, yağmur çiseliyorsa, radyolardan naklen futbol maçları yayımlanıyorsa, tartışan insanların sesleri sokaklara dek yansıyorsa, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek, gitmek.......isterim hep.





3 yorum:

Profösör dedi ki...

Nereye gitmeli. Önce gerçekten gitmek iztilqyor muyuz bunu sorgulamalıyız. Yoksa yalnızlığa mı gitmek gerekir.

uçan hollandalı. dedi ki...

gerçekten gitmek iztilqyorum çünkü ben bir asi ve gotiğims.

Profösör dedi ki...

O zaman yüreğinin gittiği yere kadar gidebilirsin. Ama dostlarını unutmadan. sen gitsen de yüreğinle gideceksin ya, insan duygularıyla duyarlılık kazanıyor. Sizin gibi. Ne yazıkki gittiğimiz yerler de de başka vrabesk düşünceler, duygular ve davranışlarla karşılaşıyoruz.