Bir çocuk gelirdi oynamaya çayırlarda,
şimdi yolların uzandığı. Çayırlarda
yalınayak çocuklara rastlayıp sevinçten zıplardı
Güzeldi çıplak ayak olmak çayırda onlarla.
Bir akşam, uzakta ışıklar, silah sesleri yankılanırdı
şehirde ve rüzgarla ulaşırdı korkutucu,
kesik kesik bir uğultu. Susardı herkes.
Tepeler nokta nokta ışıklar saçardı. Gece,
kararan, söndürürdü sonunda her şeyi
ve uykuda rüzgarın serinlikleri sürerdi yalnızca


(Ertesi gün çocuklar yeniden gezmeye çıkarlar
ve kimse anımsamaz uğultuyu. Hapiste
sessiz işçiler vardır ve biri çoktan ölmüştür.
Sokaklarda örtmüş olurlar kan lekelerini.
Uzaktaki şehir uyanır güneşte
ve insanlar dışarı çıkarlar. Yüz yüze bakışırlar.)
Çocuklar o zamanlar dolaşırlardı sokaklarda
ve kadınların yüzüne bakarlardı
Çocuklar düşünürlerdi karanlığında çayırların,
birkaç kızın geldiği. Güzeldi ağlatmak
Kızları karanlıkta. Çocuktuk.
Şehir hoşumuza giderdi gündüz: Akşam, susup
bakmak uzaktaki ışıklara ve dinlemek uğultuları


Gidiyor hala çocuklar oynamaya çayırlara,
yolların eriştiği. Ve gece aynı.
Geçerken oradan kokusu duyuluyor otların.
Hapiste aynı kişiler var. Ve kadınlar var
eskisi gibi, çocuk doğurup bir şey söylemeyen


Cesare Pavese - Çalışmak Yorar (1934)

teşekkürler tlm.